Je hebt muco en je krijgt corona
Een virus dat de longen aantast. Daar loop je met muco liever in een wijde bocht omheen. Hyacien Zijlmans probeerde het, maar corona kreeg haar toch te pakken. ‘Anderhalve maand heeft het geduurd, voor ik er weer bovenop was.’
‘Toen de eerste berichten over corona opdoken, was rondom mij de ernst nog niet doorgedrongen. Eén kans op zoveel, suste iedereen. Maar ik was er minder gerust in. Een virus dat de longen aantast: dat wil je als mucopatiënt liever vermijden.’
Wanneer gingen de alarmbellen af?
‘Een paar dagen voor de lockdown kreeg ik het advies van het Mucocentrum om thuis te blijven. Maar mijn vriend, met wie ik samenwoon, moest blijven werken. Zelfs toen hij op een avond hoestend thuiskwam, vond de dokter het niet nodig om hem thuis te houden. We namen zelf in huis alle afstandsregels in acht. Maar het was te laat. Vijf dagen later werd ik wakker met koorts en hevige hoofdpijn.’
Wist je meteen dat het om corona ging?
‘Ik heb nog een dag gewacht om naar de dokter te gaan. Maar mijn vriend drong erop aan om me te laten testen. Corona was het verdict en dan denk je direct aan het ergste. De eerste dagen was ik echt ziek. Spierpijn en rillingen, maar vreemd genoeg geen ademnood of zware hoest. Mijn reuk- en smaakzin waren intact, maar eten of drinken lukte niet. Mijn vriend heeft me toen geforceerd om te blijven eten. Dankzij hem hield ik de moed erin.’
Ben je in het ziekenhuis beland?
‘Neen. Ik heb gelukkig thuis kunnen uitzieken. Na twee dagen was de koorts weg. De symptomen bleven nog een week of twee. En nadien was er alleen nog de vermoeidheid. De dokters hadden me wel op het hart gedrukt om contact op te nemen zodra ik ademnood kreeg. Maar dat is niet gebeurd. Blijkbaar reageren mensen heel verschillend op corona. Bij mij was het virus vooral op m’n darmen geslagen. Daar heb ik meer last van gehad dan van het hoesten. Ze hebben me wel antibiotica moeten geven, want ik had groen slijm.’
Wanneer wist je dat het goed zou komen?
‘Het heeft al bij al toch een anderhalve maand geduurd voor ik er weer bovenop was. Vooral de vermoeidheid is nog lang blijven aanslepen. Ik begon gaandeweg opnieuw oefeningen te doen. Fietsen vooral, om de spieren te trainen, want ik voelde me zwak. Maar eigenlijk ben ik er goed uitgekomen. Het had zoveel slechter kunnen aflopen. Toen ik m’n moeder belde met de uitslag van de test, dacht ze dat het met mij gedaan was. Zulke dingen flitsen echt wel door je hoofd.’
Hoe reageerde je vriend?
‘Hij mocht uiteindelijk toch thuisblijven, met een attest van de dokter. We mochten elkaar niet vastpakken. Hij sliep in de zetel, en ik in bed. We moesten ook andere handdoeken en ander bestek gebruiken. Omdat we niet naar buiten mochten, schakelden we onze ouders in om boodschappen te doen. Dat is allemaal goed verlopen.’
Na anderhalve maand was ik er weer bovenop
Heeft je schoolwerk onder het virus geleden?
‘Ik studeer sociaal werk in Kortrijk. Mijn school heb ik meteen op de hoogte gebracht. Ik ben een tijdje out geweest, maar met de steun van de docenten kon ik de deadlines voor opdrachten en taken makkelijk verzetten. Intussen heb ik een aantal examens achter de rug, en die zijn goed verlopen. Ik ben blij dat ik op zoveel begrip kon rekenen. Eerder dit jaar liep ik stage. Die mensen stuurden me zelfs een kaartje.’
Ben je nu voorzichtiger dan voordien?
‘Ik ben altijd al voorzichtig geweest. Dat is me zo aangeleerd. Ik ben het gewoon om voortdurend mijn handen te wassen. Om afstand te houden als iemand ziek is. In die zin hoop ik dat corona de ogen heeft geopend. Dat mensen voortaan zelf een stapje achteruit zetten wanneer ze zich grieperig voelen.’
Hoe gaat het vandaag met jou?
‘Ik voel me eigenlijk zeer goed. Het sporten gaat me opnieuw af en de vermoeidheid is weg. Hopelijk kan ik nog een beetje van de zomer genieten. We hadden normaal een festival gepland, maar dat gaat helaas niet door. Alle hoop is nu gevestigd op eind augustus. Dan trek ik met een groep vrienden naar Turkije. Hout vasthouden.’